Sensei jest człowiekiem, który głosi właściwe działanie i dyscyplinę, którą również głosi dla siebie, ponieważ ze względu na swoją ludzką kondycję ma wiele wad i cnót. Jednak jego życie prowadzi do właściwej drogi.
Tytuł Sensei nie jest nabyty za pomocą stopnia ani świadectwa. Uzyskuje się to spontanicznie poprzez szczere słowo ucznia. Słowo, które wypływa ze strony ucznia jako forma podziękowania za technikę i to, co otrzymane duchowe.
Sensei ma za zadanie słuchać, doradzać i płakać razem ze swoimi uczniami, gdy jest to konieczne. Ze swoimi uczniami spędzicie chwile radości, rozczarowania i płaczu… też będzie musiał stać się surowym ojcem, gdy jego dzieci popełnią poważny błąd… i jednocześnie będzie miał zdolność do wybaczania, kiedy będzie sprawiedliwie… często poczuje się samotny w swoim dojo, ale w takich chwilach wraca tylko do swojej istoty… do swojego Buddo… po prostu to wszystko jest słynne DO. Sensei jak dobry Budoka, płacze, kwestionuje, wraca do początku i jest szczęśliwy.
Często nie wybiera się bycia mistrzem. Okoliczności w niektórych momentach szkolenia wojennego wymagają stanięcia przed grupą i stawienia czoła różnym osobowościom uczniów. To jest pierwsze podejście. Pedagogika, zarządzanie grupą, relacje interpersonalne, rozwój szóstego podstawowego zmysłu w sztukach walki i obecne w Aikido, nie przychodzą z określonym stopniem, przyjdą tylko z latami praktyki i dobrym przewodnikiem Mistrza, wraz z ludzką intuicją i walki, która musi być naturalna.
Mówienie i działanie w codziennym życiu muszą być przypadkowe, aby sztuka walki była tak ważna.
To jest główny sekret bycia dobrym sensei. Piękne i trudne wyzwanie dla tego, kim są i kiedyś będą nazywać się Sensei.
Nigdy nie zapominaj o znaczeniu tych słów…
Zdjęcie: T. K. Shiba, sensei
