Wyrównanie i harmonizacja trzech centrów równowagi nie jest fantazją wschodu ani kwestią mistyczną: to praktyczna potrzeba. W sztukach walki – i w życiu – oznacza to, że to, co myślisz, co czujesz i co robisz, są w tym samym kierunku. Aby to osiągnąć, zawsze oddziela się od fizycznego centrum: Seika Tanden, punkt w dolnym brzuchu, twój prawdziwy środek ciężkości. Dlaczego zaczynać od tego? Ponieważ o wiele łatwiej jest poruszać ręką lub naśladować technikę niż nie reagować złością, frustracją lub strachem. Ciało jest najbardziej dostępnym punktem wejścia, aby zacząć organizować resztę.

Pomyśl o tym w ten sposób: czy kiedykolwiek czułeś, że chcesz coś powiedzieć, że myślałeś o tym, nawet uważałeś, że to ważne, ale z jakiegoś powodu skończyłeś robiąc odwrotnie? Być może ze strachu, ze względu na presję zewnętrzną, z powodu „co powiedzą” lub z niepewności. To jest brak wszystkich trzech centrów w linii. Myśl idzie w jedną stronę, podniecenie w drugą, a działanie za nikim. Ta wewnętrzna nieskoordynacja nie tylko wywołuje konflikty, ale również cię wyczerpu.

Tradycyjny trening uczy, w konkretny sposób i bez żadnych zwrotów, jak sprawić, aby ciało stało się stabilne, aby oddech był uporządkowany, skupiony, a reakcja emocjonalna nie przepełniła się. Poprzez praktykę dąży do połączenia trzech ośrodków: ciało (działanie), serce (emocja) i umysł (intencja). Nie po to, aby „przenieść” cokolwiek, ale po to, aby żyć spójnie. Innymi słowy, niech twoja głowa, serce i ciało będą jednością.

„Zwycięstwo nad sobą”, zamiast zwycięstwa nad przeciwnikiem, stawiając priorytet w rozwoju osobistym i harmonii ze światem.

Praktyka Aikido jest narzędziem do rozwoju indywidualnego, nie tylko fizycznego, ale także mentalnego i duchowego.

W dzisiejszych czasach każdy może to praktykować, niezależnie od wieku i płci. Odwiedź nasze dojo i trenuj bez obaw. Czekamy na was

Sensei jest człowiekiem, który głosi właściwe działanie i dyscyplinę, którą również głosi dla siebie, ponieważ ze względu na swoją ludzką kondycję ma wiele wad i cnót. Jednak jego życie prowadzi do właściwej drogi.

Tytuł Sensei nie jest nabyty za pomocą stopnia ani świadectwa. Uzyskuje się to spontanicznie poprzez szczere słowo ucznia. Słowo, które wypływa ze strony ucznia jako forma podziękowania za technikę i to, co otrzymane duchowe.

Sensei ma za zadanie słuchać, doradzać i płakać razem ze swoimi uczniami, gdy jest to konieczne. Ze swoimi uczniami spędzicie chwile radości, rozczarowania i płaczu… też będzie musiał stać się surowym ojcem, gdy jego dzieci popełnią poważny błąd… i jednocześnie będzie miał zdolność do wybaczania, kiedy będzie sprawiedliwie… często poczuje się samotny w swoim dojo, ale w takich chwilach wraca tylko do swojej istoty… do swojego Buddo… po prostu to wszystko jest słynne DO. Sensei jak dobry Budoka, płacze, kwestionuje, wraca do początku i jest szczęśliwy.

Często nie wybiera się bycia mistrzem. Okoliczności w niektórych momentach szkolenia wojennego wymagają stanięcia przed grupą i stawienia czoła różnym osobowościom uczniów. To jest pierwsze podejście. Pedagogika, zarządzanie grupą, relacje interpersonalne, rozwój szóstego podstawowego zmysłu w sztukach walki i obecne w Aikido, nie przychodzą z określonym stopniem, przyjdą tylko z latami praktyki i dobrym przewodnikiem Mistrza, wraz z ludzką intuicją i walki, która musi być naturalna.

Mówienie i działanie w codziennym życiu muszą być przypadkowe, aby sztuka walki była tak ważna.

To jest główny sekret bycia dobrym sensei. Piękne i trudne wyzwanie dla tego, kim są i kiedyś będą nazywać się Sensei.

Nigdy nie zapominaj o znaczeniu tych słów…

Zdjęcie: T. K. Shiba, sensei