Ki Musubi: Niewidzialna zasada – część 1

W języku japońskim Ki Musubi ( 気結び) oznacza „związać Ki”, połączyć własną energię życiową z energią innych. W Aikid ō zasada ta nie jest już tylko szczegółem technicznym: jest ona jądrem, który nadaje sens praktyce. Kiedy mówimy o Ki Musubi, nie mówimy o sile, ani o pokonaniu drugiego. Mówimy o połączeniu, wiązaniu dwóch energii, które znajdują się w punkcie napięcia i przekształcaniu ich w jeden strumień.

Morihei Ueshiba, założyciel Aikid ō, powiedział, że sztuka nie polega na pokonaniu przeciwnika, ale na połączeniu swojego centrum z jego. To jest Ki Musubi: przewidywanie, odczuwanie i łączenie. Moment, w którym napastnik rozpoczyna ruch, jest tym samym, kiedy obrońca wchodzi w swój czas i swoją linię, bez oporu, bez wstrząsu. Dwie wole łączą się i przestają być przeciwne.

Ale Ki Musubi jest poza matami. W japońskiej tradycji musubi jest siłą stwórczą, która łączy niebo i ziemię, siłą tworzenia więzi i dawania życia. Nie jest to odizolowana koncepcja walki, ale główna idea w kulturze japońskiej: to, co łączy, rośnie, co oddziela, niszczy.

W praktyce osiągnięcie Ki Musubi wymaga wrażliwości i jasności umysłu. Ten, który atakuje i ten, który dostaje, to już nie dwa. Łączy ich niewidzialny węzeł. I w tym momencie konfrontacja przestaje istnieć.