Więc skąd ta tajemnica?
Z mojego doświadczenia, głównym źródłem jest różnica kulturowa. Na Wschodzie nauczyciel proponuje symboliczne ścieżki, mając nadzieję, że uczeń postara się sam zrozumieć to, co mało sugeruje. Głęboko skuteczna metodologia, ale często uważana za pewnik, jakby uczeń z Zachodu mógł sam odszyfrować ten sposób nauczania. Do tego dodają złe tłumaczenia i ciągła tendencja do romantyzowania zasad, otulając je mgłę nieporozumienej duchowości. Gdyby te zasady zostały zdekodowane i wyjaśnione w prosty i jasny sposób – zadanie, które staram się wykonać i do którego nie mam pełnych kwalifikacji – byłoby znacznie szybciej w zakresie zrozumienia.
Wewnątrz pozornie nieprzeniknionego lasu symbolicznego Aikido istnieją logiczne, praktyczne i głęboko przydatne zasady dla wielu dziedzin życia.

Co, jeśli to, co uważamy za nieosiągalny mit, było w rzeczywistości konkretnym narzędziem czekającym na zrozumienie?

Każda prawdziwa droga zaczyna się we właściwym miejscu. W sztukach walki to miejsce ma nazwę: Hara – nazywana też Tanden, Saika Tanden lub po prostu punkt pierwszy. Skąd takie wyjątkowe imię? Bo to nie metafora. Jest to rzeczywisty fizyczny centrum twojego ciała: twój środek ciężkości. Umiejscowiony kilka centymetrów poniżej pępka i do środka, Hara utrzymuje twoją równowagę, twoją siłę i spokój. To punkt, z którego rodzi się prawdziwa siła, a także stabilność psychiczna podczas treningu. W tradycyjnej praktyce wszystko zaczyna się tutaj: zanim opanujesz technikę, musisz poczuć swój środek; zanim pomyślisz o poruszaniu się, musisz się z niej poruszyć; zanim zaczniesz mówić o harmonii, musisz znaleźć własną wewnętrzną równowagę. Wielu uważa, że ta koncepcja jest „duchowa” lub „filozoficzna” – i oczywiście ma swoją głębię – ale u jego korzenia jest to absolutnie praktyczna rzecz: jeśli odnajdziesz swoją Hara, całe ciało jest lepiej zorganizowane; jeśli nie, wyczerpiesz się, tracisz siłę i brak równowagi. Dlatego na Wschodzie ten punkt został uznany za początek każdego poważnego treningu. Najpierw musisz zbudować swoje centrum… Potem możesz zbudować cokolwiek innego. Czy już zacząłeś szukać swojej Hara w każdym ruchu? Jeśli nie, to dobry dzień, żeby zacząć.

Gabriel Benitez ©

Praktyka Aikido to doświadczenie transformacyjne, które może zmienić sposób postrzegania świata i siebie samych. Gdy zagłębiamy się w treningi, możemy zauważyć subtelne zmiany w naszym sposobie myślenia i odczuwania, takie jak większy spokój umysłu, zmniejszenie stresu i drażliwości oraz zwiększenie zdolności radzenia sobie z negatywnymi emocjami.

Zamiast automatycznie reagować na bodźce, uczymy się zachować spokojniejszy i skupiony umysł, co pozwala nam podejmować mądrzejsze i przemyślane decyzje w stresujących sytuacjach. Ucząc się, jak zachować równowagę i skupić się na własnej przestrzeni, możemy również pozytywnie wpłynąć na ludzi wokół nas i bardziej harmonijne środowisko.
Ponadto praktyka Aikido pomaga nam dojrzeć wewnątrz. Zamiast szukać natychmiastowej satysfakcji, uczymy się odkładać nagrodę poprzez stałą i staranną praktykę. Dojrzałość to umiejętność odkładania nagrody, a Aikido daje nam wyjątkową okazję do rozwijania tej umiejętności.

W każdym ruchu Aikido są dwie drogi: Omote ( 表), działanie bezpośrednie i przednie, i Ura ( 裏), subtelny obrót, który odchyla i płynie. Dwa sposoby reagowania, dwa sposoby zrozumienia życia.

Wiedza, kiedy iść naprzód z determinacją, a kiedy odpuścić z mądrością, to nie tylko technika, to zasada, która przechodzi codziennie. Czasami najlepszą odpowiedzią jest stanąć twarzą w twarz, działać bez wahania i przejąć inicjatywę. Inni, prawdziwy magister to poddanie się, chłonięcie i czekanie na odpowiedni moment.

Omote i Ura nie są przeciwieństwem, lecz wyrazami tej samej równowagi. Kto tylko pcha, łamie się; kto tylko unika, rozpuszcza się. Sztuka polega na odczuwaniu chwili, płynie z sytuacją bez sztywności i strachu. Jak w praktyce, jak w życiu.